நாயகனாய் நின்ற நந்தகோபனுடைய
கோயில் காப்பானே! கொடித்தோன்றும் தோரண
வாயில் காப்பானே! மணிக்கதவம் தாள்திறவாய்
ஆயர் சிறுமிய ரோமுக்கு அறைபறை
மாயன் மணிவண்ணன் நென்னனலே வாய்நேர்ந்தான்
தூயோமாய் வந்தோம் துயிலெழப் பாடுவான்
வாயால் முன்னமுன்னம் மாற்றாதே யம்மா! நீ
நேய நிலைக்கதவம் நீக்கலோர் எம்பாவாய் ||
naayakanaay ninRa nan^thakOpan utaiya
kOyil kaappaanE! kotith thOnRum thOraNa
vaayil kaappaanE! maNik kathavam thaaL thiRavaay
aayar ciRumiyarOmukku aRai paRai
maayan maNivaNNan nennalE vaay nErn^thaan
thUyOmaay van^thOm thuyilezhap paatuvaan
vaayaal munnamunnam maaRRaathE ammaa! nI
nEya nilaik kathavam nIkku ElOr empaavaay ||
No comments:
Post a Comment