அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்
எம்பெருமான் நந்தகோபாலா! எழுந்திராய்
கொம்பனார்க்கு எல்லாம் கொழுந்தே! குலவிளக்கே!
எம்பெருமாட்டி யசோதாய்! அறிவுறாய்!
அம்பரம் ஊடறுத்து ஓங்கி உலகளந்த
உம்பர்கோமானே! உறங்காது எழுந்திராய்
செம்பொற் கழலடிச் செல்வா! பலதேவா!
உம்பியும் நீயும் உறங்கலோர் எம்பாவாய் !
amparamE thaNNIrE cORE aRaNYceyyum
emperumaan nan^thakOpaalaa ezhun^thiraay
kompanaarkku ellaam kozhun^thE kulaviLakkE
emperumaatti yacOthaay aRivuRaay
amparam UtaRuththu ONGki uLaku aLan^tha
umpar kOmaanE uRaNGkaathu ezhun^thiraay
cem poR kazhalatic celvaa palathEvaa
umpiyum nIyum uRaNGkEl Or empaavaay ||