மாயனை மன்னு வடமதுரை மைந்தனை
தூய பெருநீர் யமுனைத் துறைவனை
ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணிவிளக்கை
தாயைக் குடல்விளக்கம் செய்த தாமோதரனை
தூயோமாய் வந்து நாம் தூமலர்த் தூவித்தொழுது
வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்திக்க
போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
தீயினில் தூசாகும் செப்பேலோர் எம்பாவாய் ||
maayanai mannu vada madhurai maindhanaith
thooya peru neer yamunaith thuRaivanai
aayar kulaththinil thOnRum aNi viLakkaith
thaayaik kudal viLakkam seydha dhaamOdharanaith
thooyOmaay vandhu naam thoomalar thoovith thozhudhu
vaayinaal paadi manaththinaal sindhikkap
pOya pizhaiyum pugudharuvaan ninRanavum ||