மாரி மலைமுழஞ்சில் மன்னிக்கிடத்துறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரி மயிர்பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கப் புறப்பட்டு
போதருமா போலே நீ பூவைப்பூ வண்ணா! உன்
கோயில் நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்புடைய
சீரிய சிங்கா சனத்திருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய் ||
maari malai muzhainchil mannik kidandhu uRangum
seeriya singam aRivuRRuth thee vizhiththu
vEri mayir ponga eppaadum pErndhu udhaRi
moori nimirndhu muzhangip puRappattup
pOdharumaa pOlE nee poovaippoo vaNNaa un
kOyil ninRu iNGNGanE pOndharuLi kOppudaiya
seeriya singaasanaththu irundhu yaam vandha
kaariyam aaraayndhu aruL ElOr embaavaay ||
